ترجمه: اسداله قربان زاده
مشاغل خانوادگی یک سازمان تجاری است که در آن تصمیم گیری تحت تأثیر چندین نسل از خانواده، وابسته به خون یا ازدواج یا فرزندخواندگی است که هم توانایی تأثیرگذاری در چشم انداز تجارت و هم تمایل به استفاده از این توانایی را برای پیگیری دارد.
آن ها از طریق رهبری یا مالکیت از نزدیک با شرکت شناخته می شوند. بنگاه های اقتصادی کارآفرین مالک – مدیر در نظر گرفته نمی شوند که مشاغل خانوادگی باشند،زیرا فاقد بعد چند نسلی و تأثیر خانواده هستند که پویایی و روابط بی نظیری را در مشاغل خانوادگی ایجاد می کند.
مروری مفهومی
مشاغل خانوادگی قدیمی ترین و رایج ترین مدل سازمان اقتصادی است. بیشتر مشاغل موجود در سراسر جهان – از مغازه های گوشه و کنار گرفته تا سازمان های چند ملیتی که در فهرست عمومی قرار دارند و صدها هزار کارمند دارند – می توانند مشاغل خانوادگی محسوب شوند.
بر اساس تحقیق در مورد ۴۰۰ ثروتمند آمریکایی فوربس۴۴ درصد از ثروت ۴۰۰ عضو فوربس با عضو شدن یا همراهی با یک مشاغل خانوادگی حاصل شده است. رامیز بصیری یک کارآفرین لبنانی الاصل در کتاب خود با عنوان کارآفرینی متوقف شده: پذیرش تغییر در مشاغل خانوادگی روش هایی را برای رسیدگی به وقفه هایی که در چرخه مشاغل خانوادگی رخ می دهد، توضیح می دهد.
وی تأکید می کند که مشاغل خانوادگی نوعی تجارت مهم است که۸۰ درصد شرکت های آمریکایی،۸۵ درصد اتحادیه اروپا،۹۰ درصد خاورمیانه و۹۹ درصد ژاپن را نمایندگی می کند. شیوع اقتصادی و اهمیت این نوع مشاغل اغلب دست کم گرفته می شود.
در بیشتر قرن بیستم، دانشگاهیان و اقتصاددانان شیفته یک مدل جدیدتر بهبود یافته بودند. شرکت های بزرگ تجارت عمومی به روش کاملاً منطقی و بوروکراتیک توسط افراد سازمان آموزش دیده اداره می شوند. بنگاه های اقتصادی و کارآفرینی با مدل های مدیریتی خاص و فرآیندهای روانشناختی پیچیده ، اغلب در مقایسه مقایسه نمی شوند. مطالعه شرکت های خصوصی یا تحت کنترل خانواده همیشه آسان نیست.
در بسیاری از موارد، آنها مشمول الزامات گزارشگری مالی نیستند و اطلاعات کمی در مورد عملکرد مالی در اختیار عموم قرار می گیرد. مالکیت ممکن است از طریق اعتماد یا شرکت های هلدینگ توزیع شود و اعضای خانواده ممکن است از ساختار مالکیت شرکت خود کاملاً مطلع نباشند.
با این حال به عنوان مدل اقتصادی جهانی قرن بیست و یکم، جایگزین مدل صنعتی قدیمی می شود، سیاست گذاران دولت، اقتصاددانان و دانشگاهیان به عنوان منبع اصلی ایجاد ثروت و اشتغال به مشاغل کارآفرینی و خانوادگی روی می آورند.
در بعضی از کشورها بسیاری از بزرگترین شرکت های دارای لیست دولتی متعلق به خانواده هستند. گفته می شود اگر شخصی سهامدار کنترلی باشد یک شرکت متعلق به خانواده است. یعنی یک شخص (و نه یک ایالت، شرکت، اعتماد مدیریت یا صندوق سرمایه گذاری مشترک) می تواند سهام کافی را به دست آورد تا حداقل۲۰ درصد از حق رأی و بالاترین درصد حق رأی را در مقایسه با سایر سهامداران تضمین کند.
برخی از بزرگترین مشاغل خانوادگی جهان شامل والمارت (ایالات متحده)، سامسونگ گروه (کره) و گروه تاتا (هند) هستند. نماینده کنگره پلوسی با کارکنان شرکت تشک مکروسکی یک تولید کننده تشک در سانفرانسیسکو متعلق به خانواده در سال۱۸۹۹ تاسیس شد. مشاغل خانوادگی بیش از۳۰ درصد از شرکت ها را با فروشی بیش از یک میلیارد دلار تشکیل می دهند.در یک مشاغل خانوادگی، دو یا چند عضو در تیم مدیریت از خانواده صاحب آن گرفته می شوند. مشاغل خانوادگی می توانند صاحبانی داشته باشند که اعضای خانواده نباشند. مشاغل خانوادگی نیز ممکن است توسط افرادی اداره شود که عضوی از خانواده نیستند.
با این حال، اعضای خانواده غالباً در برخی از کارها در مشاغل خانوادگی خود شرکت می کنند و در شرکت های کوچکتر، معمولاً یک یا چند نفر از اعضای خانواده ، افسران و مدیران ارشد هستند. در هند، بسیاری از مشاغل که اکنون شرکت های دولتی هستند، زمانی مشاغل خانوادگی بودند. مشارکت خانواده به عنوان مدیران و یا صاحبان مشاغل می تواند شرکت را تقویت کند، زیرا اعضای خانواده غالباً وفادار و متعهد به شرکت خانوادگی هستند.
با این حال مشارکت خانواده به عنوان مدیر و یا صاحبان مشاغل می تواند مشکلات منحصر به فردی را ایجاد کند زیرا پویایی سیستم خانواده و پویایی سیستم های تجاری اغلب متعادل نیستند. شاخص تجارت جهانی خانواده شامل۵۰۰ شرکت خانوادگی در سراسر جهان است. در این شاخص – که برای اولین بار در سال۲۰۱۵ توسط مرکز تجارت خانوادگی دانشگاه سنت گالن و ای.وی منتشر شده است – برای یک شرکت خصوصی یک شرکت به عنوان یک شرکت خانوادگی طبقه بندی می شود.
منافع کل خانواده ممکن است با منافع تجارت آنها متعادل نباشد. به عنوان مثال اگر خانواده ای برای توزیع بودجه برای هزینه های زندگی و بازنشستگی به تجارت خود احتیاج داشته باشد اما تجارت به آن نیاز داشته باشد که در رقابت باقی بمانند، منافع کل خانواده و تجارت با هم مطابقت ندارند.
سرانجام ممکن است علاقه یکی از اعضای خانواده با یکی دیگر از اعضای خانواده مطابقت نداشته باشد. به عنوان مثال، ممکن است یکی از اعضای خانواده که مالک است، بخواهد تجارت را به حداکثر برساند، اما یک عضو خانواده که مالک است و همچنین مدیر ممکن است بخواهد شرکت را حفظ کند زیرا این نشان دهنده حرفه آنها است و آنها می خواهند فرزندانشان فرصت کار در شرکت را داشته باشند.
مدل سه دایره
چالش خانواده های تجاری این است که نقش های خانوادگی، مالکیتی و تجاری شامل ارزش ها، اهداف و اقدامات مختلف و گاه متناقض است. به عنوان مثال، اعضای خانواده اولویت بالایی را برای سرمایه عاطفی قائل هستند و موفقیت خانوادگی که آن ها را در طی نسل های متوالی متحد می کند. مدیران اجرایی در این تجارت نگران استراتژی و سرمایه اجتماعی هستند.
از یک مدل سه دایره ای اغلب برای نشان دادن سه نقش اصلی در یک سازمان تحت کنترل خانواده یا خانواده استفاده می شود: خانواده، مالکیت و مدیریت. این مدل نشان می دهد که چگونه نقش ها ممکن است با هم تداخل داشته باشند. بدیهی است که همه افراد خانواده (در همه نسل ها) از اعضای خانواده هستند، اما برخی از اعضای خانواده هرگز در مشاغل خانوادگی سهام نخواهند داشت و یا هرگز در آنجا کار نمی کنند. یکی از اعضای خانواده به سرمایه اجتماعی(اعتبار در جامعه)، سود سهام و وحدت خانواده توجه دارد. حلقه مالکیت ممکن است شامل اعضای خانواده، سرمایه گذاران و یا صاحبان کارمندان باشد.
یک مالک نگران سرمایه مالی (عملکرد تجاری و سود سهام) است. حلقه مدیریت معمولاً شامل اعضای غیر خانواده ای می شود که در مشاغل خانوادگی استخدام شده اند. اعضای خانواده نیز ممکن است کارمند باشند. یک کارمند نگران سرمایه اجتماعی(شهرت)، سرمایه عاطفی(فرصت های شغلی، پاداش و اقدامات عملکرد عادلانه)است. چند نفر به عنوان مثال بنیانگذار یا یکی از اعضای ارشد خانواده ممکن است هر سه نقش را داشته باشند: عضو خانواده، مالک و کارمند. این افراد به شدت با شغل خانوادگی در ارتباط هستند و به هر یک یا همه منابع ارزش آفرینی فوق توجه دارند.
چالش ها
چالش خانواده های تجاری این است که نقش های خانوادگی، مالکیتی و تجاری شامل ارزش ها، اهداف و اقدامات مختلف و گاه متناقض است. به عنوان مثال، اعضای خانواده اولویت بالایی را برای سرمایه عاطفی قائل هستند و موفقیت خانوادگی که آنها را در طی نسل های متوالی متحد می کند.
مدیران اجرایی در این تجارت نگران استراتژی و سرمایه اجتماعی هستند. از یک مدل سه دایره ای اغلب برای نشان دادن سه نقش اصلی در یک سازمان تحت کنترل خانواده یا خانواده استفاده می شود: خانواده، مالکیت و مدیریت. این مدل نشان می دهد که چگونه نقش ها ممکن است با هم تداخل داشته باشند. بدیهی است که همه افراد خانواده (در همه نسل ها) از اعضای خانواده هستند، اما برخی از اعضای خانواده هرگز در مشاغل خانوادگی سهام نخواهند داشت و یا هرگز در آنجا کار نمی کنند. یکی از اعضای خانواده به سرمایه اجتماعی (اعتبار در جامعه)، سود سهام و وحدت خانواده توجه دارد. حلقه مالکیت ممکن است شامل اعضای خانواده، سرمایه گذاران و یا صاحبان کارمندان باشد. یک مالک نگران سرمایه مالی (عملکرد تجاری و سود سهام) است.
حلقه مدیریت معمولاً شامل اعضای غیر خانواده ای می شود که در مشاغل خانوادگی استخدام شده اند. اعضای خانواده نیز ممکن است کارمند باشند. یک کارمند نگران سرمایه اجتماعی (شهرت)، سرمایه عاطفی(فرصت های شغلی، پاداش و اقدامات عملکرد عادلانه) است. چند نفر- به عنوان مثال بنیانگذار یا یکی از اعضای ارشد خانواده – ممکن است هر سه نقش را داشته باشند: عضو خانواده، مالک و کارمند. این افراد به شدت با شغل خانوادگی در ارتباط هستند و به هر یک یا همه منابع ارزش آفرینی فوق توجه دارند.
فرآیندهای برنامه ریزی موازی
همه مشاغل به برنامه ریزی نیاز دارند اما خانواده های تجاری با برنامه ریزی اضافی، متعادل سازی تقاضای خانواده و مشاغل مواجه هستند. پنج مسئله مهم وجود دارد که نیازهای خانواده و خواسته های مشاغل با هم تداخل دارند و نیاز به اقدام برنامه ریزی موازی برای اطمینان از موفقیت کسب و کار ایجاد یک فاجعه خانوادگی یا تجاری ندارد.
سرمایه منابع مالی شرکت بین تقاضاهای مختلف و خانوادگی چگونه تخصیص می یابد؟
کنترل چه کسی قدرت تصمیم گیری در خانواده و شرکت را دارد؟
مشاغل چگونه افراد برای سمت های ارشد و حکومتی در شرکت یا خانواده انتخاب می شوند؟
تعارض چگونه می توانیم از تبدیل شدن این عنصر طبیعی روابط انسانی به الگوی پیش فرض تعامل جلوگیری کنیم؟
فرهنگ ارزش های خانوادگی و تجاری چگونه پایدار و به صاحبان، کارمندان و اعضای جوانتر خانواده منتقل می شود؟
