ترجمه: ناهید کلانتری
استرس یک احساس طبیعی عدم توانایی مقابله با خواسته ها و وقایع خاص است. با این وجود، اگر شخصی در جهت مدیریت آن نباشد، استرس می تواند به یک بیماری مزمن تبدیل شود. استرس می تواند یک محرک باشد و حتی می تواند برای بقاء ضروری باشد.
مکانیسم مبارزه یا فرار به فرد می گوید چه موقع و چگونه می تواند در معرض خطر پاسخ دهد. با این حال، وقتی بدن خیلی زود تحریک می شود یا عوامل استرس زا در یک زمان زیاد است، می تواند سلامت روحی و جسمی فرد را تضعیف کرده و مضر شود.
وقتی انسان ها با یک چالش یا تهدید روبرو می شوند تا حدودی یک واکنش فیزیکی دارند. بدن منابعی را فعال می کند که به افراد کمک می کند تا بمانند و با چالش مقابله کنند یا در سریعترین زمان ممکن به ایمنی برسند.
عوامل محیطی که این واکنش را تحریک می کنند، عوامل استرس زا نامیده می شوند. به عنوان مثال می توان به سر و صدا، رفتار پرخاشگرانه، ماشین پر سرعت، لحظات ترسناک در فیلم ها اشاره کرد. احساس استرس همزمان با تعداد عوامل استرس زا افزایش می یابد. فردی که احساس می کند منابع کافی برای کنار آمدن ندارند، احتمالا واکنش شدیدتری دارد که می تواند باعث مشکلات سلامتی شود. عوامل استرس زا از طرق مختلف بر افراد تأثیر می گذارد.
طبق نظرسنجی سالانه انجمن روانشناسی آمریکا (APA)در سال۲۰۱۸ ، میانگین سطح استرس در ایالات متحده ۴/۹ در مقیاس یک تا ۱۰ بود. این بررسی نشان داد که بیشترین عوامل استرس زا اشتغال و پول است. برخی از تجربیات که افراد به طور کلی مثبت می دانند می تواند منجر به استرس شود، مانند بچه دار شدن، تعطیلات رفتن، رفتن به خانه بهتر و ارتقا در محل کار. دلیل این امر این است که آن ها معمولاً شامل تغییر چشمگیر، تلاش اضافی، مسئولیت های جدید و نیاز به سازگاری هستند. آنها همچنین غالباً شخص را ملزم می کنند تا قدم هایی به سمت ناشناخته بردارد. از سوی دیگر افرادی که استرس را تأثیر منفی بر سلامتی خود می دانند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی باشند.
تصور اینکه استرس بر سلامتی فرد تأثیر می گذارد از نظر مفهومی از میزان استرسی که فرد تجربه می کند، متمایز است و کارهای نظری از این مفهوم پشتیبانی می کند. تصور اینکه استرس بر سلامتی فرد تأثیر می گذارد، ممکن است بر نتایج آینده سلامتی تأثیر بگذارد. به ویژه، مدل معامله ای از استرس و مقابله، بینش مهمی را در ارزیابی استرس و منابع موجود برای مدیریت استرس فراهم می کند. با این حال، هوشیاری بیشتر در مورد اثرات استرس ممکن است به فرد کمک کند تا بتواند آن را به طور مؤثر مدیریت و بهتر مقابله کند.
افراد نسبت به موقعیت های استرس زا متفاوت واکنش نشان می دهند. آنچه برای یک فرد استرس زا است، ممکن است برای شخص دیگری استرس زا نباشد و تقریباً هر رویدادی بالقوه می تواند باعث استرس شود. برای بعضی از افراد، فقط فکر کردن در مورد چندین محرک کوچک نیز می تواند باعث استرس شود. هیچ دلیلی قابل شناسایی نیست که چرا یک شخص در هنگام مواجهه با همان موقعیت استرس زا کمتر از شخص دیگر احساس استرس کند. شرایط بهداشت روانی مانند افسردگی یا ایجاد احساس ناامیدی، بی عدالتی و اضطراب باعث می شود که برخی از افراد راحتتر از دیگران احساس استرس کنند.
همچنین تجارب قبلی ممکن است بر نحوه واکنش فرد به عوامل استرس زا تأثیر بگذارد. رویدادهای مهم عمده زندگی که می توانند استرس ایجاد کنند، عبارتند از: مسائل شغلی یا بازنشستگی، کمبود وقت یا پول ، مشکلات خانوادگی، ازدواج و طلاق. سایر دلایل استرس که معمولاً گزارش می شوند، عبارتند از:
سقط جنین یا از دست دادن بارداری رانندگی در ترافیک سنگین یا ترس از تصادف، ترس از جرم یا مشکلات همسایگان، بارداری و پدر و مادر شدن، ازدحام بیش از حد، آلودگی و عدم اطمینان یا انتظار برای اعلام نتیجه مهم.
*انواع استرس:
موسسه ملی بهداشت روان (NIMH) دو نوع استرس را تشخیص می دهد: حاد و مزمن. که هر دو به مدیریت متفاوتی نیاز دارند.
– استرس حاد
این نوع استرس کوتاه مدت است و معمولاً شایع ترین نوع استرس است. استرس حاد غالباً هنگامی ایجاد می شود که افراد فشارهای حوادثی را که اخیراً رخ داده اند، در نظر بگیرند یا در آینده نزدیک با چالش های آینده روبرو شوند. به عنوان مثال، ممکن است فردی نسبت به یک بحث اخیر یا یک مهلت مقرر در آینده استرس داشته باشد. با این حال، هنگامی که شخص بحث را حل کرد یا مهلت مقرر را پیدا کرد، استرس کاهش می یابد یا از بین می رود. عوامل استرس زای حاد غالباً جدید هستند و تمایل دارند یک راه حل واضح و فوری داشته باشند. حتی با وجود چالش های دشوارتری که مردم با آن روبرو هستند، راه های احتمالی برای برون رفت از شرایط وجود دارد. استرس حاد به اندازه استرس طولانی مدت و مزمن آسیب نمی بیند. اثرات کوتاه مدت شامل سردردهای تنشی و ناراحتی معده و همچنین میزان ناراحتی متوسط است. با این حال موارد مکرر استرس حاد برای مدت طولانی می توانند مزمن و مضر شوند.
استرس مزمن
این نوع استرس در مدت طولانی ایجاد می شود و مضرتر است. فقر مداوم ، یک خانواده ناکارآمد یا یک ازدواج ناخوشایند نمونه هایی از موقعیت هایی هستند که می توانند باعث استرس مزمن شوند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که فرد نمی تواند راهی برای جلوگیری از عوامل استرس زا خود ببیند و دیگر به دنبال راه حل نیست. یک تجربه آسیب زای در اوایل زندگی نیز ممکن است در استرس مزمن نقش داشته باشد. استرس مزمن بازگشت به سطح طبیعی فعالیت هورمون استرس را برای بدن دشوار می کند.
